No burqas behind bars

In de Takhar-gevangenis in Afghanistan zitten vijfhonderd mannelijke gedetineerden tegenover zo'n veertig vrouwelijke een straf uit. De vrouwen verblijven met hun kinderen op een aparte plek; opgesloten in een gevangenis binnen de gevangenis. Het lukte filmmaker Nima Sarvestani om binnen de vier metershoge muren een periode te mogen filmen. De vrouwen leven in een mini-maatschappij waarin ze zich vaak veiliger voelen dan buiten de gevangenis. Het leeuwendeel van hen werd tot een jarenlange gevangenisstraf veroordeeld omdat ze van huis vluchtten, weggelopen van echtgenoten die vreemdgingen of hen ernstig mishandelden. Sarvestani volgt de lotgevallen van Sara, Nadjibeh en Sima. Sara en haar grote liefde zitten beiden opgesloten omdat zij weigerden een gedwongen huwelijk met andere partijen aan te gaan. Zowel Nadjibeh als Sima ontvluchtten een huishouden vol geweld. Op deze piepkleine oppervlakte proberen de vrouwen hun traumatische verleden te verwerken, een dagelijks bestaan op te bouwen en plannen te maken voor een hopelijk betere toekomst. Momenten vol hoop, angst en saamhorigheid, maar ook dagelijkse beslommeringen als wassen, kinderen opvoeden en incidentele ruzies onderling wisselen elkaar af. Wat deze moedige vrouwen verbindt is hun onderdrukte, kwetsbare staat in de maatschappij en de strijd die ze ermee aangaan. Regie: Nima Sarvestani

Bron: VPRO

Recente uitzendingen van Holland Doc